Elk mens communiceert. Altijd. Zoals de geleerde mensen die zich bezig houden met communicatie al zeggen: Je kan niet, niet communiceren.
Denk er eens over na. Als je altijd en overal communiceert, Wat communiceer je dan? En is het bericht dat je doorgeeft wel hetzelfde bericht dat je WILT doorgeven? Niet altijd, maar als we het hebben over de Spaanse dans komen de bedoelingen en overdracht van emotie en gevoel wel heel dichtbij.
Communication is Key
Berichten die je doorgeeft kunnen wel eens een andere betekenis krijgen voor anderen dan het was voor jou. Dat kan gebeuren. Communicatie op zich is dan ook niet alleen een simpel blijk van een mening, bericht of gevoel. Communicatie is ook een en al mysterie.
Mensen uiten zich op verschillende manieren. In gedrag, in uiterlijk, maar ook in kunst. Een donkere tekening of schilderij met dunne lijntjes en blauwe of paarse kleuren, geven een heel ander bericht door dan een vrolijk schilderijtje met kleurtjes en bloemetjes en patronen.
De meest ‘verbale’ non-verbale communicatie is schrijven. In een simpel verhaal, of een blog op internet of een simpele tweet of statusupdate communiceer je al een hele hoop.
Maar vaak komt hier dan ook weer mysterie bij kijken. Dichters beschrijven hun wereld vaak op veelzeggende, dubbelzinnige teksten. Vol inkoppertjes en ongewone vergelijkingen. Dramatische tieners hebben hun handje aan het plaatsen van theatrale quotes op verschillende social media. Meestal zijn het zinnen van songteksten of quotes door iconen, die een hoop gevoel moeten omschrijven van zo’n puber.
Een hele hoop gezoek naar mysterie. Maar communicatie zit dus vooral in alles dat wordt afgebeeld naar verschillende ontvangers. En dergelijk soorten communicatie heeft heel veel verschillende soorten manieren van afbeelden. En Spanje is er het beste in.
Flamenco, de dansstijl van emotie
Spanje is gek op alternatieve manieren van afbeelden. Denk maar eens aan alle schitterende kunst van wereldberoemde (maar reeds lange tijd heengegane) artiesten, zoals Picasso, Gaudi en El Greco. En natuurlijk de dans. Ach, als iets een magische werking heeft op het begrijpen van een mens, écht begrijpen van een mens, is het wel de mix van beweging, passie en liefde tussen individuen.
Neem nou de Flamenco. De Flamenco is een gigantisch emotionele dansstijl. Dansers streven er altijd naar om zijn of haar emoties te uiten door middel van dans en beweging. Tijdens het dansen moeten ze rekening houden met de breekbaarheid. Een dans als de Flamenco is behoorlijk fragile en kan heel makkelijk misgaan. Een Flamencodanser balanceert ten aller tijde op een randje tussen hun diepste emoties en het behouden van de controle. Scherpe bewegingen, klappende handen en de zoete noten van de speciale flamencogitaar wisselen zich af met sensitieve gezichtuitdrukkingen en geklik van hakjes op de vloer. Een dans voor één, maar de gevoelens die worden geuit zijn ook van een iemand, dus dat is vrij logisch. Maar zoals men altijd hulp nodig hebt als men iets tot in het diepste geval wilt uiten, word ook een Flamencodanseres geholpen door ritmisch geklap en gitaarmuziek.
Tango, de dans van de passie.
De Tango is net zo Spaans maar is een heel ander verhaal. Deze dans kan niet alleen. Het is een absolute saamhorigheid tussen man en vrouw. (Of gemixt, dat kan ook) De dans is levendig en speels. Zowel in traditionele als moderne stijlen wordt de Tango tegenwoordig gedanst. Deze dans is rijk aan mogelijkheden voor beide dansers, en vooral voor expressie, verbinding en improvisatie wordt deze dans gebruikt om gevoel en liefde te uiten. Vanwege de nauwe band tussen partners en de karakter van de muziek word de dans beschouwd als zeer passievol. Tango is geboren door de wens te luisteren, te praten en het werkelijk begrijpen van je danspartner. Op deze manier kan Tango heel veel zijn voor verschillende mensen.
In de tango zelf is er een leider en een volger. Aangezien de twee tangopartners vrijwel de hele tijd dicht bij elkaar zijn, biedt de leider (meestal de man) uitnodigingen waar en hoe ze danst. De volger (meestal de vrouw) bepaalt op welke manier ze de uitnodiging ontvangt en hoe ze danst. In harmonie proberen zij beiden een constante verbinding te maken en te behouden, op de maat van de muziek. De tango is dus een gezamenlijk proces, waarin de ontwikkeling van gevoeligheid, vertrouwen, respect en helderheid groeit. Tijdens het dansen van de tango is er geen verleden of toekomst. Alleen je partner en de muziek in een constante stroom. Het laat je je zorgen vergeten en helpt je te herinneren hoe het is om de muziek over te laten nemen, in een moment van begrip en intimiteit met iemand anders.
Fandango, de dans van koelte en beheersing
Fandango, een elektrische mix van verschillende dansen. De oorsprong van zowel de dans als muziek komt volgens sommigen in de
vroege Romeinse en Griekse cultuur, waar de fandango werd gezien als een koele, erotische uiting van dans, vooral bekend in Rome. Maar volgens puristen heeft het diepe wortels in de cultuur dat stamt uit de barok en is geboren in het koninklijk hof van Madrid. Met behulp van Italiaanse componisten en een vleugje bemoeienis van Luigi Boccherini wordt genoemd als diens eerste ontwikkeling.
Als mix van de Spaanse dansen met verdere Europese gevoeligheden creëerde een dans, wiens begeleiding zou beginnen als een zachte, langzame melodie. Naarmate de tijd vordert, stijgt het tempo in de muziek en daarmee ook de dans. De Fandango was aanvankelijk bedoeld voor een iemand, maar al snel groeide het uit tot een parendans en bracht het daardoor vele variaties voort. Al snel nestelde de Fandango zich in Spanje en wordt het nu gezien als een essentieel Spaanse dans.
De Fandango is qua communicatie een dans en uiting van dramatiek en precisie. Sommigen zouden het zelfs zien als een dans van ruzie. Het begint van langzaam en voorzichtig net als in een startende discussie tussen twee mensen. De stapjes zijn nu nog net zo gewaagd als in een ruzie. En als de tijd vordert, veranderen de stappen en danspasjes in een wat snellere uitvoering. De stappen zijn weloverwogen, met snelle voetenwerk, net als tapdansen. En hoewel er heel veel dingen tegelijkertijd kunnen gebeuren, af en toe gestopt door dramatische pauzes, is de Fandango echt een dans om verschillende emoties uit te drukken. Het ritme en precisie blijft constant, in een terughoudende, beleefde dans uit de chique Spaanse sferen.
Communiceren kan dus op veel manieren. Misschien is Spanje wel een van de meest communicatieve landen uit de wereld. Al hun kunst is gericht op het communiceren van verschillende soorten berichten. Maar hoe vaak we ook Spaanse films kijken, hoeveel Spaanse musea en kunst we ook bezoeken… Spanjaarden zijn waarschijnlijk de enigen die de Spaanse inzicht op deze vormen van kunst en communicatie echt begrijpen.
Een bericht hoeft niet altijd op dezelfde manier overkomen als dat de bedoeling was. Maar voor deze Spaanse dansen is het bericht niet te missen.